Kocięta oczy zmienią z błękitnego na kolor oczu, które zachowają na stałe. Kocięta o szarych, zielonych lub żółtych oczach mają prawdopodobnie 7 tygodni lub więcej. Harmonogram opieki nad siedmiotygodniowymi kociętami: Kocięta po odstawieniu od piersi powinny otrzymywać wystarczającą ilość mokrej karmy. Sennik Oczy. Jeżeli widzisz oczy we śnie, to najprawdopodobniej Twoje zachowanie zwraca na kimś dużą uwagę. Jako, że są one zwierciadłem duszy, mogą ukazywać nam nasze słabości a nawet ukryte talenty. Sen wzywa Cię, abyś zaczął bardziej obserwować swoje życie. Niewykluczone, że masz przed sobą coś ważnego, czego na Zaczerwienione oczy u psa – przyczyny. Zwykle, gdy pies ma czerwone oczy, to może to świadczyć o zapaleniu spojówek. Spojówka to warstwa błony śluzowej, którą wyściełane są wewnętrzne strony powiek, pokryte są nią również trzecia powieka oraz twardówka. Jej głównym składnikiem jest nabłonek walcowaty. Jest ona silnie Sprawdzamy czym można przemyć powieki bez recepty oraz jak podawać krople do oczu dla kota bezpiecznie i skutecznie! Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o chorobach oczu. Krople do oczu dla kota krok po kroku, czyli ceny, rodzaje, działanie, zastosowanie, sposób podania, właściwości. Jak wyleczyĆ kota gdyŻ miaŁ spotkanie z watĄ szklanĄ ktÓrĄ ociepla sie domy strasznie ropiejĄ mu oczy Mój roczny kotek od jakiegoś tygodnia ma dziwne Imiona dla kotki. Jakie imię najczęściej wybierane jest dla kocich samiczek? Rysia, Mruczka, Kitka, Misia, Psotka, Kicia, Kulka i Łatka. Podobnie jak w przypadku imion dla kocich panów, samicze imiona mogą odnosić się zarówno do charakteru, jak i wyglądu kotki. Zdarza się również, że kotki otrzymują rzadko spotykane i bardzo 190.23 zł (12.68 zł / kg) Do koszyka. Dziwne i agresywne zachowania kotów mają swoje podstawy. Poznanie języka ciała kota pozwoli na szybsze reagowanie na zmiany samopoczucia kotów i na sygnały ostrzegawcze. fXMrw. Agata KufelTen tekst przeczytasz w 2 minutyGdy kot „płacze”, nie wystarczy go przytulić – łzawiące oczy mogą być objawem shutterstockZauważyłeś, że twojemu kotu łzawią oczy? Uważaj – to wcale nie jest oznaka wzruszenia. Gdy w kocich oczach zbierają się łzy, to przeważnie znak, że coś mu dolega. Sprawdź, co może być kotu łzawią oczy? Wbrew temu, co sądzą niektórzy ludzie, koty nie płaczą w taki sposób jak my – łzy w ich oczach nie są wyrazem wzruszenia czy smutku. Mogą za to świadczyć o problemach zdrowotnych, więc z pewnością nie należy ich lekceważyć. U zdrowego kota łzy nawilżające powierzchnię oka, w naturalny sposób spływają do nosa. Gdy kocie oczy stają się wyraźnie mokre, należy podejrzewać, że została zachwiana równowaga w układzie i doszło do zablokowania drogi odpływu łez. Przyczyną może być infekcja, obrzęk, a w przypadku niektórych ras – także specyficzna budowa głowy kota. Tendencja do zwiększonego łzawienia często występuje u persów i kotów egzotycznych ze względu na ich spłaszczony kształt pyszczka. Z drugiej strony mokre oczy mogą być spowodowane nadmierną produkcją łez, która została pobudzona np. przez jakiś czynnik drażniący. Koci „płacz” może świadczyć o alergii, zaprószeniu oka (lub oczu), albo podrażnieniu np. włosem lub paprochem, który utknął pod powieką. Łzawienie jest też objawem towarzyszącym przy niektórych infekcjach. Jeśli twój kot nie ma wrodzonej skłonności do mokrych oczu, nagłe pojawienie się wyciekających łez powinno cię skłonić do jak najszybszej wizyty u weterynarza. Twoją czujność powinny też wzbudzić takie symptomy, jak tarcie oczu łapką, zaczerwienienie oczu, czy wydzielina w kącikach. Jak leczyć mokre oczy? Wszystko zależy od przyczyny dla której naszemu kotu łzawią oczy. Jeśli łzy pojawiły się wskutek utknięcia ciała obcego, specjalista usunie drażniący czynnik. Gdy zostanie zdiagnozowana choroba, np. infekcja górnych dróg oddechowych, konieczne będzie podawanie leków – w niektórych przypadkach również kropli bądź maści do oczu (w zależności od tego, co przepisze weterynarz). Zakraplając kocie oczy, trzeba zwracać uwagę, by końcówka zakraplacza nie miała kontaktu z powierzchnią oka. Warto też każdorazowo nagrodzić pupila po udanym podaniu leku, by nie miał negatywnych skojarzeń. Zapewnij też choremu kotu spokój, by mógł jak najszybciej wrócić do się tym artykułem: Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 23:22 Dokładnie! Przemyć oczy jakimś rumiankiem itp. A jak nie to iść do weterynerza agusia80 odpowiedział(a) o 23:22 przemyć rumiankiem-ja tak robię swoim kotom jak mają zaropiałe oczka. pomaga! Raczej szmatki nie powinno sie uzywać bo mozna podrażnic oczy.! Ja przemywam wacikiem i wodą.;) ` przemywaj mu oczka wodą ` raz na dzień możesz też użyć kropelek do oczu Możesz zmoczyć szmatkę letnią wodą i delikatnie mu je przemyć. blocked odpowiedział(a) o 23:22 bierzesz wyciśnięty z wody wacik i przecierasz oczy. ja swojemu kotu codziennie czyszczę " śpiochy". VeruSs odpowiedział(a) o 14:55 Przemywaj rumiankiem 4 razy dziennie. To jest pewnie koci katar, który bardzo szybko przenosi się na inne koty ale nie na ludzi. Jak kot zacznie kichać to idz do weterynarza. To jest bardzo prosta choroba, ale nieleczona może stać się tragedią. Najgorsze co człowiek może zrobic w takiej sytuacji to przemyc kotu oczy rumiankiem. Rumianek jest dobrym rozwiązaniem dla ludzi lecz kotu szkodzi. Sama się o tym przekonałam kiedy zastosowałam tą metode na moim kocie. Zamiast mu pomóc tylko pogorszyłam sytuacje. Najlepiej zapytac się o porade weterynarza. blocked odpowiedział(a) o 23:23 Odwiedź weterynarza, lepiej dmuchać na zimne. idź z nim do weterynarza będzie wiedział blocked odpowiedział(a) o 23:22 Tez mam kotka .. i mu wycierałam rope chusteczką .. ale miał jak był mały ,teraz juz nie ma . Przemyj mu swietlikiem lub woda fizjologiczna ;) UWAGA to może być koci katar. zapalenie spojówek to jeden z objawów. odź to weterynarza, bo to groźna choroba... obmyj mu ty tez masz czasem pewnie np jak wstajesz Valkiria odpowiedział(a) o 02:20 jezeli masz malego kotka, jest to calkiem naturane. polecam przemywanei oczu torebkami herbaty z rumianku, dostepnej w aptece, to naprawde najtanszy sposob i dziala na wszystkie moje zwirzeta. jezeli jednak objawy utrzymuja sie dluzej, polecam zglosic sie jewdnak do weterynarza. blocked odpowiedział(a) o 08:09 moj koteczek ma podobnie ale to bardziej przypomina śpiochy niż ropę moze twoj kotek tez ma takie dziwne śpiochy? Aniś odpowiedział(a) o 15:47 blocked odpowiedział(a) o 15:22 Trzeba przemyć , ale też od czasu do czasu trzeba przemywać bo jak nie dba się o czy kota i psa to tak zarobieją , że trzeba będzie iść do weterynarza :) kindon odpowiedział(a) o 19:29 No cóż ropiejące oczy u kotka to norma bynajmniej u kotków które miała do tej pory a uwierzcie miałam ich już w swoim życiu sporo. Kiedyś nic z tym za bardzo nie robiłam samo im przechodziło ale odkąd mam miesięczne kociaki w domu to na początek przemywałam je normalną herbatą, potem ciepłą wodą i to dwóm pomogło jeszcze tylko jeden ma zaropiałe oczko wiec dziś kupiłam ziele świetlika z Herbapolu i już ma za sobą pierwszy kompres. Mam nadzieje ze to pomoże Najlepsza na takie rzeczy jest Sól fizjologiczna w kropelkach do oczu Dostajesz 5 butelek za około 1,50 w aptece. Stosuje się to co godzine Po jednej kropelce do oczka poprawe widac już na drugi dzien !Bużka UWAGA jesli nie bedziecie czyścić oczu kotom z ropy mogą im te oczka ZGNIĆ! Marek120 odpowiedział(a) o 16:56 YAFUD odpowiedział(a) o 23:22 Przemyj mu je wodą , a jak nie zadziała kup takie specjalne krople. blocked odpowiedział(a) o 20:09 Uważasz, że ktoś się myli? lub Nadciśnienie u kota Nadciśnienie tętnicze krwi u ludzi zwykle kojarzy się nam z chorobami serca. Jego występowania wiążemy też z nadmiernym stresem, niewłaściwą dietą, stosowaniem używek, otyłością itp. Faktem jest jednak, że i zwierzęta często dotyka ta „przypadłość”. Sprawa dziwna, tym bardziej, że przecież ani koty ani psy nie palą papierosów, nie stosują w nadmiarze używek w postaci kawy czy alkoholu, poziom stresu związany z przeżyciem jest relatywnie niższy, a i otyłość dotyka je stosunkowo rzadziej niż ludzi. Dlaczego więc nadciśnienie dość często diagnozowane jest u kotów, zwłaszcza tych starszych? Jakim chorobom towarzyszy i jak radzić sobie ze byt wysokim ciśnieniem krwi u kotów? Na te pytania odpowiadam w poniższym opracowaniu. Dowiesz się też: Jak zmierzyć ciśnienie u kota. Jakie są najczęstsze przyczyny nadciśnienia tętniczego u kotów. Jak leczy się nadciśnienie u kota. Ciśnienie tętnicze krwiJak zmierzyć ciśnienie u kota?Metody bezpośrednieMetody pośrednie mierzenia ciśnieniaJak wygląda wykonanie pomiaru ciśnienia krwi w gabinecie?Co to jest nadciśnienie u kota?Nadciśnienie tętnicze u kotówNajczęstsze przyczyny nadciśnienia u kotówKonsekwencje kliniczne i objawy nadciśnienia u kotaPostępująca przewlekła choroba nerekPowikłania w układzie neurologiczneWskazania do badania ciśnienia u kotówKiedy zalecam wykonanie pomiaru ciśnienia krwi u kota?Nadciśnienie u kota leczenieKiedy leczyć nadciśnienie u kota?Nadciśnienie u kota lekiNadciśnienie u kota dietaRokowanie Ciśnienie tętnicze krwi Ciśnienie tętnicze krwi to jest nic innego, jak siła, wywierana przez krew na ścianę tętnic, mierzona w czasie skurczu i rozkurczu serca. W momencie skurczu serca, gdy objętość krwi wypychana jest na obwód ciała, ciśnienie krwi jest najwyższe, natomiast w czasie rozkurczu – najniższe. Prawidłowa wartość ciśnienia u zdrowych kotów to 120/80 mmHg. Po co nam ta wiedza? Pomiar ciśnienia krwi w warunkach gabinetowych jest badaniem ważnym, zwłaszcza przy występowaniu innych jednostek chorobowych u kota. Gdy ciśnienie krwi z jakichś przyczyn wzrasta powyżej wartości referencyjnych i utrzymuje się na tym poziomie przez dłuższy czas, oznacza to, że w organizmie zachodzą szkodliwe procesy, z którymi nie do końca potrafi sobie on poradzić. Autoregulacja poziomu ciśnienia krwi jest obwarowana przez szereg mechanizmów, które odpowiedzialne są za utrzymywanie prawidłowych jego wartości. Jeśli więc pojawia się hipertensja, jest ona w większości przypadków oznaką jakiejś dysfunkcji. Jak zmierzyć ciśnienie u kota? Ciśnienie u kotów mierzy się za pomocą metod bezpośrednich i pośrednich. Metody bezpośrednie Tak zwane metody bezpośrednie (wewnątrznaczyniowe) pomiaru ciśnienia stanowią „złoty standard”, jednak ze względu na inwazyjność ich zastosowanie jest dużo rzadsze. Pomiar dokonywany jest za pomocą umieszczonego w tętnicy udowej cewnika tętniczego. Metody pośrednie mierzenia ciśnienia Metody pośrednie są: łatwiejsze do zastosowania, niewymagające sedacji, mniej stresujące dla pacjentów, prostsze technicznie. Polegają one na założeniu na kończynę lub ogon zwierzęcia nadmuchiwanego mankietu, który następnie napełnia się powietrzem do momentu uzyskania ciśnienia przewyższającego ciśnienie skurczowe. Powoduje to zaciśnięcie się tętnicy leżącej bezpośrednio pod rękawem. Następnie wraz ze stopniowym uchodzeniem powietrza z mankietu wykrywane są zmiany w wartościach ciśnienia. W zależności od techniki pomiaru otrzymywane są wartości: skurczowego, rozkurczowego, średniego ciśnienia krwi. Do metod pośredniego pomiaru ciśnienia krwi należą: Osłuchiwanie Technika ta – powszechnie stosowana u ludzi, u zwierząt jest dość trudna do przeprowadzenia… Z racji dostępności innych, łatwiejszych i czulszych sposobów – dość rzadko stosowana. Polega na umieszczeniu stetoskopu nad tętnicą tuż za mankietem i wysłuchiwaniu odgłosów towarzyszących spadkowi ciśnienia. Doppler ultradźwiękowy Metoda ta ocenia przepływ krwi jako zmianę w częstotliwości odbijanych dźwięków, związaną z ruchem przesuwających się krwinek czerwonych. Pomiar ten wykonywany jest zwykle na przedniej kończynie lub ogonie zwierzęcia, jednak można go również przeprowadzać na kończynach tylnych. Z reguły jednak spokojne koty najbardziej tolerują obecność zaciskającego się mankietu na przedniej łapie, a co za tym idzie – badanie jest łatwiejsze i szybsze. Pomimo, iż dzięki zastosowaniu tej techniki otrzymujemy jedynie wartość skurczową ciśnienia krwi, to jednak jest to metoda preferowana u kotów. Brak wartości rozkurczowego ciśnienia krwi w większości przypadków nie ma znaczenia klinicznego, a czułość metody dopplerowskiego przepływu krwi zapewnia dużą wartość diagnostyczną. Na poniższym wideo możesz zobaczyć jak mierzy się ciśnienie skurczowe za pomocą dopplera ultradźwiękowego Oscylometria Urządzenia wykorzystujące tę technikę wykrywają wahania ciśnienia, wynikające z uciśnięcia tętnicy przez mankiet. Do niedawna tradycyjne techniki oscylometryczne pomiaru ciśnienia u kotów były uważane za mniej wiarygodne i charakteryzowały się niską dokładnością, co wymuszało konieczność zwiększenia ilości pomiarów podczas jednego badania oraz uśrednianie otrzymanych wyników. Wprowadzenie najnowszych technik oscylometrii o wysokiej rozdzielczości pozwoliło zminimalizować wiele problemów związanych z tradycyjnymi metodami. Przy zastosowaniu oscylometrii otrzymujemy wartość ciśnienia skurczowego, rozkurczowego oraz wartość średnią. W przypadku tej metody mankiet zakłada się na nasadę ogona, ponieważ jest to miejsce najłatwiejsze do przeprowadzenia pomiaru i w najmniejszym stopniu generujące zafałszowania (chociażby ze względu na ruch zwierzęcia). U niektórych kotów – jeśli są one spokojne i niezbyt ruchliwe, możliwe jest umieszczenie rękawa na przedniej łapce, tuż poniżej łokcia. Metody fotopletyzmograficzne Urządzenie, które mierzy objętość krwi tętniczej poprzez osłabienie promieniowania podczerwonego. Jak wygląda wykonanie pomiaru ciśnienia krwi w gabinecie? Pomiar ciśnienia krwi z gabinecie Niezależnie od zastosowanej metody pomiaru niezbędne jest zapewnienie optymalnych warunków przeprowadzenia badania. Koty są pacjentami trudnymi, a żeby otrzymane wyniki miały wartość diagnostyczną, powinny być powtarzalne. Jest to nie lada wyzwanie w przypadku silnie zestresowanych, wyrywających się i mruczących pacjentów. Dlatego też olbrzymi nacisk kładzie się na zapewnienie najbardziej optymalnego środowiska wykonania pomiaru. Zminimalizowanie czynników zewnętrznych, wpływających na wyniki, takich jak hałas, pośpiech, zbyt duża ilość osób, obecność innych pacjentów (w tym psów!) zasadniczo zwiększa wiarygodność i dokładność otrzymanych wyników. W przypadku badania kocich pacjentów zalecane są następujące procedury: Zapewnienie spokojnego i cichego pomieszczenia (z dala od innych zwierząt), ostrych, nieprzyjemnych zapachów, z jak najmniejszą liczbą personelu towarzyszącego. Kociak może przebywać w swoim własnym transporterze, na swoim kocyku, często zachęcam właścicieli do wcześniejszego użycia feromonów kocich (Feliway). Ważna jest aklimatyzacja. Przed przystąpieniem do badania warto zachęcić kota do zapoznania się z otoczeniem. Pacjent powinien spędzić w gabinecie 10-15 minut zanim rozpocznie się badanie, powinien również mieć szansę zapoznać się z otoczeniem oraz osobami w nim przebywającymi. Jeśli jest zestresowany i boi się wyjść samodzielnie ze swojego legowiska, nie należy wyciągać go z niego na siłę. Jeśli podczas wizyty będą z pacjentem przeprowadzane jeszcze jakieś inne czynności (np. pomiar temperatury ciała, pobranie krwi do badań itp.), zawsze należy rozpocząć od pomiaru ciśnienia. Późniejsze manipulacje na pewno zdenerwują futrzaka, co odbije się na zawyżonych pomiarach ciśnienia krwi. Personel. Bagatelizowana, acz szalenie stresująca dla naszego podopiecznego jest obecność innych osób w gabinecie. Pomiaru powinna dokonywać osoba uczestnicząca w aklimatyzacji, a przy badaniu kojący wpływ na badanego pacjenta ma jego właściciel. Zbytnia ilość obcych dla kota osób jedynie zwiększy u niego stres. Poskromienie asertywnego pacjenta. Dopuszczalne jedynie delikatne przytrzymywanie, bez potęgowania dodatkowego strachu. Jeśli kociak podczas unieruchamiania coraz bardziej się wyrywa i staje się niespojony, należy na chwilę zaprzestać badania i powrócić do niego w momencie, gdy kocie emocje trochę opadną. Dobrym sposobem jest wykonanie badania u kota znajdującego się w transporterze. Ułożenie pacjenta. Idealnie by było, gdyby futrzak przez cały okres badania zachował tę samą pozycję ciała. Powinien on ułożyć się w wygodnej dla siebie pozycji i pozostawać w niej w miarę możliwości zrelaksowany. Nie powinno się wymuszać pozycji bocznej. Poruszanie się kota, kręcenie, trzepanie łapką (tak niektórzy pacjenci próbują zrzucić niewygodny mankiet) wydłuża niepotrzebnie badanie i zafałszowuje jego wyniki. Wybór mankietu i miejsca wykonania pomiaru. Prawidłowa szerokość mankietu wynosi 30-40% obwodu miejsca, na które jest on zakładany (najczęściej kończyna przednia, nasada ogona, czasem kończyna tylna). Pomiar ciśnienia krwi. Przed przystąpieniem do właściwego pomiaru warto kilka razy napompować mankiet, by przyzwyczaić kota do dziwnego uczucia ściskania łapki czy ogona. Następnie należy zarejestrować 5-7 powtarzalnych pomiarów, oddzielonych od siebie 30-sekundowymi przerwami (pierwszy pomiar zwykle jest odrzucany) oraz obliczyć z nich średnią arytmetyczną. Wyniki wraz z uwagami dotyczącymi otoczenia, rozmiaru mankietu i jego umiejscawiania oraz pozycji ciała zwierzęcia zapisuje się w specjalnych formularzach. Jak wspomniałam wcześniej, optymalne ciśnienie u zdrowego kota wynosi 120/80 mmHg. Przy zastosowaniu metody oscylacyjnej wartość ta waha się od 123-125/86-88 mmHg, a w przypadku metody dopplerowskiej maksymalne ciśnienie skurczowe wynosi 118-120 mmHg. Jednakże w związku z silnym stresem u kotów, w rzeczywistości – w warunkach gabinetowych – te wartości mogą być dużo wyższe, dochodząc nawet do 160-170/100 mmHg. Zdarza się, że u bardzo pobudzonych zdrowych kotów ciśnienie osiąga wartość 180/120 mmHg. Co to jest nadciśnienie u kota? Kiedy więc mamy do czynienia z nadciśnieniem u kotów? Gdy ciśnienie skurczowe przekracza 190 mmHg, a rozkurczowe 120 mmHg. U pacjentów z tzw. „szarej strefy”, u których uzyskuje się pomiary rzędu 160-190/100-120 mmHg można dopatrywać się podwyższonego ciśnienia, jeśli występują u nich objawy towarzyszące. W razie wątpliwości należy wykonać kontrolny pomiar ciśnienia po 7-14 dniach od wizyty. Nadciśnienie tętnicze u kotów Nadciśnienie tętnicze wynika ze zwiększonej pojemności minutowej serca i /lub zwiększonego oporu naczyniowego. Co to oznacza? Że objętość krwi wypompowywana przez serce w ciągu jednej minuty i/lub opór stawiany krążącej krwi przez ściany naczyń są większe, niż w warunkach fizjologicznych. Stawia to serce przed koniecznością generowania większej pracy, a także uruchamia pewne mechanizmy kompensacyjne, mające na celu ograniczenie szkodliwych skutków takiego stanu. Wysokie ciśnienie najczęściej stwierdzane jest u kotów w starszym wieku (około 10-15 lat) oraz u pacjentów cierpiących na przewlekłą niewydolność nerek lub nadczynność tarczycy. Z reguły pojawia się wtórnie do pierwotnej choroby. O nadciśnieniu u kotów mówimy więc, gdy pomiary ciśnienia krwi pokazują stałe podniesienie wartości ciśnienia skurczowego powyżej normy fizjologicznej. Zdarza się, że u zupełnie zdrowych kotów ciśnienie osiąga wartości przekraczające wartości fizjologiczne, zwłaszcza u tych starszych pacjentów. Jednak nie wyjaśniono jak dotąd, dlaczego tak się dzieje… Faktem jest, że nadciśnienie tętnicze u kotów może być zarówno przyczyną, jak i skutkiem powstawania wielu stanów chorobowych. Nierozpoznane na czas może znacznie ograniczyć efektywność leczenia choroby podstawowej oraz doprowadzić do nieodwracalnych zmian narządowych. Najczęstsze przyczyny nadciśnienia u kotów Nadciśnienie pierwotne (czyli takie bez uchwytnej przyczyny) u kotów występuje rzadko. U zdecydowanej większości pacjentów towarzyszy ono chorobie podstawowej, która predysponuje do takiego stanu. Najczęściej jest to: Nadczynność tarczycy. Jedna z najczęstszych przyczyn powstawania stanów nadciśnieniowych u kotów (aż około 87% przypadków). W jej przebiegu dochodzi do wzrostu kurczliwości mięśnia sercowego i zwiększenia pojemności wyrzutowej serca, a co za tym idzie – zwiększenia ciśnienia tętniczego. Niewydolność nerek. Druga (co do częstości) przyczyna nadciśnienia u kotów, występująca u 61% pacjentów. Jednym z ważniejszych mechanizmów wywołujących stan nadciśnienia jest wzrost oporu naczyniowego, będący skutkiem zmian kompensacyjnych, zachodzących w nerkach (zwężenie naczyń krwionośnych, retencja wody i sodu). Nadczynność kory nadnerczy. U kotów relatywnie rzadziej spotykana niż u psów. Na skutek nadmiernego wydzielania glikokortykosteroidów dochodzi do zwiększonego wydzielania katecholamin, a to z kolei uruchamia kaskadę hormonalną. W efekcie dochodzi do rozwoju nadciśnienia. Inne jednostki chorobowe, w przebiegu których dochodzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi u kotów to: cukrzyca, akromegalia, guz chromochłonny. Jak widać, wysokie ciśnienie tętnicze u kota nie jest zwykle stanem, które pojawia się „znikąd”. U niewielkiego procenta naszych kocich pacjentów rzeczywiście ma charakter idiopatyczny i po wykluczeniu ewentualnych chorób ogólnoustrojowych stwierdza się jego pierwotne tło. U większości kotów z reguły jednak nadciśnienie towarzyszy innym chorobom. Niezmiernie istotne jest, by w przypadku zdiagnozowania jakiejkolwiek z powyższych chorób, wykonać badanie tętniczego ciśnienia krwi i odpowiednio wspomóc terapię podstawową. To przyczyni się nie tylko do lepszych efektów leczenia, polepszenia samopoczucia kota, ale i zminimalizuje ryzyko rozwinięcia się groźnych powikłań narządowych. Konsekwencje kliniczne i objawy nadciśnienia u kota Apatia i szybkie męczenie się mogą wskazywać na nadciśnienie u kota” src=”https://cowsierscipiszczy. Pl/wp-content/uploads/2017/02/nadcisnienie-kota-objawy. Jpg” alt=”apatia i szybkie męczenie się mogą wskazywać na nadciśnienie u kota” width=”800″ height=”566″ data-wp-pid=”3689″ /> apatia i szybkie męczenie się mogą wskazywać na nadciśnienie u kota Postępująca przewlekła choroba nerek Wiemy już, że w przebiegu niewydolności nerek często dochodzi do nadciśnienia. Jednakże może być także odwrotnie. Na skutek permanentnego podwyższenia ciśnienia skurczowego powyżej 160 mmHg dochodzi do uszkodzenia kłębuszków nerkowych oraz zmniejszenia liczby czynnych nefronów. W moczu pojawia się białko, a we krwi wzrasta poziom mocznika oraz kreatyniny. Klinicznie kot pokazuje objawy zwiększonego pragnienia oraz wielomoczu. Na skutek podwyższenia parametrów nerkowych u kota dochodzi do spadku apetytu, czemu towarzyszy apatia. Mogą pojawić się wymioty u kota. Powikłania w układzie sercowo-naczyniowym. W przebiegu utrwalonego nadciśnienia dochodzi do kompensacyjnego przerostu mięśnia lewej komory. Serce próbuje zaadaptować się do warunków zwiększonego ciśnienia, ulegając hipertrofii, co jednak skutkuje: zmniejszeniem objętości wyrzutowej, możliwymi zaburzeniami rytmu serca, spadkiem wydolności serca. Właściciel obserwuje u swojego kota: apatię, spadek apetytu, męczliwość, może pojawić się duszność lub inne objawy niewydolności serca. Retinopatie Jeden z najwcześniej stwierdzanych objawów nadciśnienia i najczęstszy w związku z tym motyw konsultacji. Przewlekłe nadciśnienie może doprowadzić do uszkodzenia oczu – widoczne mogą być: wylewy krwi do siatkówki, ciała szklistego albo komory przedniej oka, odklejenie i zanik siatkówki, obrzęk siatkówki, zapalenie okolic naczyń krwionośnych, poskręcanie naczyń siatkówki, jaskra. Najczęściej obserwowanym przez właściciela objawem jest nagła utrata wzroku (związana z wylewem krwi do siatkówki i jej odklejeniem). Powikłania neurologiczne Gdy mechanizmy autoregulacyjne organizmu nie są w stanie sprostać skutkom przewlekle podwyższonego ciśnienia krwi, może dojść do krwotoku naczyniowo-mózgowego lub obrzęku mózgu. W takich sytuacjach pojawiają się objawy neurologiczne, jak: skręt głowy, depresja, drgawki, napieranie głową na przeszkody itp. Objawy takie pojawiają się najczęściej u kotów z ciśnieniem skurczowym przewyższającym 300 mmHg. Długotrwałe nadciśnienie wpływa na stan naczyń krwionośnych, i o ile te większe – duże i grube tętnice – jeszcze sobie z nim jakoś „radzą”, o tyle te najdrobniejsze – naczynia włosowate – ulegają zniszczeniu. Dlatego właśnie zmiany najczęściej dotyczą narządów zaopatrywanych przez obfitą sieć naczyń włosowatych: nerki, oczy, mózg. Wskazania do badania ciśnienia u kotów Nadciśnienie tętnicze u kotów oraz wszelkie sytuacje kliniczne, które mu towarzyszą stanowią pewnego rodzaju błędne koło patofizjologiczne. Zaistnienie jednego z tych stanów może prowadzić do pojawienia się kolejnego, co w efekcie skutkuje poważnymi zmianami narządowymi i/lub układowymi. Dlatego pomiar ciśnienia krwi powinien być standardową i szeroko dostępną metodą diagnostyczną, znajdującą zastosowanie zwłaszcza u pacjentów predysponowanych do pojawienia się nadciśnienia. Kiedy zalecam wykonanie pomiaru ciśnienia krwi u kota? Kiedy warto wykonać pomiar ciśnienia krwi u kota? Z całą pewnością najlepiej jest zdiagnozować nadciśnienie, zanim jeszcze pojawią się objawy ogólnoustrojowe, czyli kontrolne pomiary ciśnienia krwi przeprowadzać u kotów z grupy ryzyka: U wszystkich pacjentów z chorobami ogólnoustrojowymi, takimi jak: niewydolność nerek, nadczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, guz chromochłonny, cukrzyca, choroby serca, choroby oczu: silne osłabienie widzenia, krwotok do przedniej komory oka, odklejenie siatkówki, jaskra. U kotów starszych (powyżej 10-go roku życia). U kotów otyłych. Rutynowe badanie ciśnienia krwi powinno być również przeprowadzane u pacjentów, u których stwierdza się następujące objawy kliniczne: objawy neurologiczne: drgawki, dreszcze, zawroty, dezorientacja, oczopląs, kręcenie w kółko, napieranie głową na przeszkody, silne osłabienie, znaczny spadek aktywności kociaka, krwawienie z nosa, mocno zaczerwienione i gorące uszy (bez uchwytnej przyczyny), wylewy krwawe, krwawienia, krew w moczu, pękanie naczyń i wylewy krwi do oka, nienaturalne podniecenie, wydawanie dziwnych odgłosów, świadczących o pobudzeniu, duszności, szybkie męczenie się. Wskazaniem do pomiaru ciśnienia krwi są także wszelkie zabiegi chirurgiczne wykonywane w znieczuleniu. Monitoring polega na okresowym (co kilka minut) pomiarze ciśnienia i zapisywaniu otrzymanych wartości. Monitoring ciśnienia krwi u kota Zawsze po stwierdzeniu nadciśnienia u kotów należy dążyć do ustalenia przyczyny jego występowania. Jeśli jest to choroba ogólnoustrojowa, leczenie nadciśnienia u kota powinno przebiegać dwutorowo: Terapia choroby podstawowej (np. nadczynności tarczycy). Leczenie nadciśnienia. Należy regularnie kontrolować ciśnienie krwi, ponieważ często po okiełznaniu choroby wywołującej, ciśnienie normalizuje się. W przypadku niemożności zidentyfikowania przyczyny nadciśnienia, wprowadza się terapię objawową. Kiedy leczyć nadciśnienie u kota? U każdego kota ciśnieniem skurczowym > 200 mmHg lub rozkurczowym > 120 mmHg, niezależnie od objawów klinicznych. U kotów z ciśnieniem krwi przekraczającym 160/100 mmHg, u których występują nieprawidłowości (np. zmiany w siatkówce, przewlekła choroba nerek), które mogą być wywołane lub nasilane przez utrzymujące się nadciśnienie tętnicze. Kontrowersje nadal dotyczą tzw. szarej strefy – czyli koty, u których ciśnienie jest umiarkowanie podwyższone (> 160/100 mmHg), ale nie występują objawy kliniczne związane z nadciśnieniem ogólnoustrojowym. Niektórzy lekarze wprowadzają wtedy leczenie, inni jeszcze nie. Koty bez objawów klinicznych i delikatnie podwyższonym ciśnieniem (120-160/80-100 mmHg) nie wymagają leczenia. Nadciśnienie u kota leki Farmakologiczne leczenie nadciśnienia u kota Zasadniczym celem leczenia farmakologicznego jest zminimalizowanie ryzyka komplikacji narządowych, ograniczenie szkodliwego wpływu mechanizmów adaptacyjnych i – w miarę możliwości – wycofanie zmian zaistniałych wskutek działania nadciśnienia. U kotów stosowane są następujące grupy leków: Inhibitory konwertazy angiotensyny (benazepryl, enalapryl). Powodują rozszerzenie naczyń obwodowych oraz wzrost wydalania sodu i wody z organizmu, zmniejszając w ten sposób opór obwodowy. Antagoniści wapnia (amlodypina) – powodują obniżenie całkowitego oporu obwodowego, a amlodypina jest skuteczna jako pojedynczy lek u kotów. Jest ona lekiem z wyboru stosowanym u kotów (z dodatkiem benazeprilu, jeśłi występuje choroba nerek). Beta-blokery (atenolol). Nasilają działanie obniżające ciśnienie, poprzez zmniejszenie pojemności minutowej serca oraz uwalnianie reniny. Stosowanie atenololu jest wskazane w nadczynności tarczycy u kotów oraz w nadciśnieniu pochodzenia nerkowego. Antagoniści aldosteronu (spironolakton) – lek moczopędny oszczędzający potas. Alfa-blokery (prazosyna) – stosowane w celu rozszerzenia naczyń obwodowych. Diuretyki tiazydowe (hydrochlorotiazyd) – zmniejszają objętość minutową serca oraz opór naczyniowy. Często podawane jako leki pierwszego rzutu u ludzi, natomiast u zwierząt mogą powodować poważne obniżenie stężenia potasu w surowicy. Diuretyki pętlowe (furosemid) – leki moczopędne, przeciwdziałają zatrzymywaniu wody i sodu w organizmie. Furosemid zalecany jest u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek. Leczenie nadciśnienia u kota nie należy do najłatwiejszych. Czasami odpowiedni efekt uzyskuje się dopiero po ustaleniu optymalnej dawki, czy wprowadzeniu nowych leków. Nadciśnienie związane z chorobą nerek często wymaga dożywotniego podawania medykamentów, z kolei to występujące przy nadczynności tarczycy lub nadczynności kory nadnerczy może ustąpić w ciągu 1-3 miesięcy przy skutecznym leczeniu przyczynowym. Należy pamiętać o skutkach ubocznych podawania leków, zwłaszcza moczopędnych. Możliwe jest odwodnienie, spadek ciśnienia krwi poniżej norm fizjologicznych, a także pogłębienie mocznicy. W przypadku długotrwałego podawania diuretyków pętlowych może wystąpić hypokaliemia (spadek poziomu potasu), dlatego też u wszystkich kotów z przewlekłą choroba nerek należy regularnie kontrolować stężenie potasu i kreatyniny w surowicy. Odpowiedni dobór leków i staranne opracowanie dawek zwykle zapewniają osiągnięcia ciśnienia skurczowego do 180/120 mmHg. Tacy pacjenci powinni być często i skrupulatnie monitorowani, a leczenie przeciwnadciśnieniowe zwykle stosuje się już do końca życia pacjenta. Podsumowanie Wysokie ciśnienie u kota może być objawem poważnej choroby Nadciśnienie tętnicze jest dość częstym problemem klinicznym, stwierdzanym zwłaszcza u kotów starszych, jednak często jeszcze bagatelizowanym. Znajomość objawów towarzyszących nadciśnieniu, jego szybkie zdiagnozowanie i wprowadzenie odpowiedniego leczenia nie tylko znacznie poprawia terapię choroby pierwotnej, ale także zmniejsza ryzyko powikłań narządowych. Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak zmierzyć ciśnienie u kota, jakie są najczęstsze przyczyny nadciśnienia tętniczego u kotów i jak leczy się nadciśnienie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat objawów, profilaktyki i karmy dla kotów z nadciśnieniem opublikuj teraz pytanie pod artykułem – odpowiem tak szybko jak to możliwe. Joanna Chabora CZYTAJ BIO AUTORA Przeczytanie tego artykułu zajmie Ci: 5 min. Człowiek nie wyobraża sobie raczej świata, w którym nie może obejrzeć ulubionego serialu, albo meczu, swobodnie przejść przez ulicę, albo też po prostu poczytać ulubionej książki czy gazety. Jesteśmy tak bardzo przywiązani do swoich wszystkich zmysłów, że wydaje nam się czymś niecodziennym, iż w pewnym momencie któryś moglibyśmy utracić – na przykład z powodu jakiejś choroby. Dopiero, gdy takowa pojawia się i widzenie jest utrudnione, doceniamy co mamy na co dzień. Mimo wszystko jednak możemy komunikować swoje potrzeby mową i jesteśmy bardzo zręczni – gdyby kot utracił wzrok, byłoby mu o wiele trudniej! Tymczasem u wielu domowych pupili pojawiają się choroby oczu, które mogą utrudniać widzenie, albo nawet stwarzać zagrożenie utratą wzroku! Jakie to choroby i jak je leczyć? W jaki sposób je rozpoznać? Choroby oczu u kota Kocie oczy mogą chorować z wielu różnych przyczyn. Najczęściej chodzi o zapalenie spojówek, jednak są i takie choroby, które mogą wyrządzić o wiele więcej szkód, jeśli w porę nie zaczniemy ich leczyć. Każdy właściciel powinien mieć na uwadze, że narządy wzroku są dla kota bardzo ważne – bez niego jego życie będzie z pewnością bardzo trudne. Choćby i poruszanie po domu będzie stanowiło dla niego wyzwanie, gdyż duża ilość mebli i drobiazgów może stwarzać zagrożenie. Wśród najczęściej pojawiających się chorób oczu warto wymienić: zapalenie spojówek (o którym opowiemy więcej za chwilę, gdyż jest o schorzenie najpopularniejsze)zbyt krótki narząd nosowo-łzowy – wynika on z budowy kota, jednak może stanowić dla niego utrudnienie w codziennym funkcjonowaniu. To skutek ambicji hodowców, by tworzyć koty o jeszcze krótszym pyszczku. W efekcie jednak kanaliki łzowe są szybko zapełnione i wydobywa się z nich wciąż wydzielina. Zatkanie takiego kanalika powoduje powstanie stanu trzeciej powieki – koty mają trzecią powiekę (tak zwaną migotkę), która jest częścią spojówki i rozciąga się pionowo od górnej do dolnej powieki, leżąc w jednym kąciku oka. Jej wypadnięcie (tak, że może nawet przesłonić oko) jest skutkiem zakażeń, robaczycy, zaburzeń nerwowych, a nawet zbytniego wyniszczenia i osłabienia organizmu).jaskra – może nawet w kilka godzin doprowadzić do powstania u kota ślepoty, dlatego błyskawiczna reakcja jest bardzo ważna! Powodem powstania jaskry jest w przypadku kotów zbyt wysokie ciśnienie w gałce – zmętnienie soczewki dotyka nie tylko ludzi, lecz może dotknąć również i koty. Zaćma jest chorobą, która zwykle dotyka starszych osobników, jednak w pewnych sytuacjach może dotknąć i młodego koci – w przypadku jego pojawienia się choroby oczu są jedynie jednym z objawów. Niewątpliwie jednak jest to choroba groźna dla zdrowia i życia kota, a powikłania mające związek z oczami mogą nawet doprowadzić do utraty wzroku. Zapalenie spojówek u kota Choroby oczu kota warunkują to, jak będzie wyglądało leczenie. Czasem, gdy w internecie spojrzy się na choroby oczu kota, zdjęcia są naprawdę okropne – a właściciele wpadają jedynie w panikę. Dlatego zawsze, gdy chodzi o oczy, należy szybko udać się do weterynarza. Może być nawet potrzebna natychmiastowa operacja – jak na przykład w przypadku postępującej jaskry. Najczęściej jednakże koty chorują na zapalenie spojówek. Wówczas oko jest zaczerwienione, pojawia się świąd i charakterystyczna, nawet ropna wydzielina. Oko może być również opuchnięte. Koty w takiej sytuacji zachowują się także w bardzo charakterystyczny sposób – mrużą oczy, ponieważ razi je światło. Są niespokojne, apatyczne – czują się chore i obolałe. Istnieją specjalne krople do oczu dla kota, które należy zastosować w takim wypadku. Przepisuje je oczywiście lekarz weterynarz. Może również zlecić smarowanie oczu kota odpowiednią maścią. W przypadku przejrzystej wydzieliny stosowanie antybiotyków nie jest jeszcze konieczne, jednak jeśli nastąpiła już infekcja bakteryjna – to znaczy, jeśli pojawiła się ropa – weterynarz na pewno zleci kurację antybiotykową. Oczywiście, zapalenie spojówek może być związane z alergią. Wówczas należy wyeliminować czynnik drażniący, a dopiero wtedy leczyć chorobę. Uważasz, że to był dobry artykuł? A może coś jest niezrozumiałe? Autor tego materiału czeka na Twój komentarz. Serio. Joanna Chabora Miłośniczka zwierząt, opiekunka dwóch mruczków i jednego włochatego merdacza. O zdrowym żywieniu, pielęgnacji i opiece nad zwierzętami wie więcej niż niejeden weterynarz. Nic dziwnego, że to własnie ona odpowiada za najnowsze wpisy na blogu AlleZoo. Twój kot zaczął się dziwnie zachowywać? Stracił apetyt i schudł? Mogą to być oznaki choroby. Nie należy bagatelizować sygnałów, choć mogą wydawać się niewinne. Koty bardzo długo nie dają po sobie znać, że coś im dolega. Nie powiedzą Ci tego. Co więc robić? Jak im pomóc? Jakie są najczęstsze choroby kotów i czy choroby kociąt są inne od chorób dorosłych osobników? Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach. Na co chorują koty? Najczęstsze choroby kotów Kocie choroby są różne. Niektóre kwalifikuje się jako choroby kociąt, bo mają zmniejszoną odporność i często na to chorują, ale te choroby przytrafiają się też starszym osobnikom. Jakie jednak są najczęstsze, jak rozpoznać chorobę i jak leczyć? Powszechne choroby kotów Kocia choroba Jak rozpoznać chorobę u kota? Jak leczyć chorego kota? Cukrzyca Odwodnienie. Częste oddawanie moczu. Brak apetytu. Jeżeli jest to lżejszy przypadek cukrzycy, stosuje się doustne leki przeciwcukrzycowe. Gdy jest to cięższy przypadek, trzeba wyrównywać stężenie poziomu glukozy we krwi przez podawanie insuliny. Ważna jest dieta – karma powinna być mokra, nie sucha, a do tego powinna mieć niską zawartość węglowodanów, a dużą białka. Niewydolność nerek Wymioty. Częste oddawanie moczu. Zmniejszony apetyt. Utrata wagi. Leczenie będzie zależało od stadium choroby. Przeważnie widać objawy, gdy nerki są zniszczone w 75%, niestety wtedy już jest za późno na ratunek. Jeżeli jednak odkryje się chorobę na czas, trzeba zadbać o to, aby kot był nawodniony i jadł, a jego pokarm był o obniżonym poziomem białka i fosforu. Choroby układu moczowego Miauczenie podczas załatwiania się. Wręcz nadmierne wylizywanie miejsca pod ogonem. Bardzo częste oddawanie moczu z różnym skutkiem. Załatwianie się poza kuwetą. Infekcja pęcherza i dróg moczowych często jest przyczyną obecności kryształów, które tworzą kamienie, ale mogą też być spowodowane bakteriami i wirusami. Będzie trzeba wprowadzić odpowiednią dietę, a także upewnić się, że kot pije dużo wody. Ważne będą również: środki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz antybiotyki. Panleukopenia / kocia parwowiroza / koci tyfus / nosówka kotów / zakaźne zapalenie jelit / agranulocytoza Wymioty i biegunka (możliwe, że z krwią). Odwodnienie. Apatia. Osłabienie. W przypadku tej choroby stosuje się przede wszystkim antybiotyki. Ważne jest również nawodnienie i wzmocnienie kota (drogą dożylną wprowadzenie elektrolitów i glukozy), podanie witaminy z grupy B i witaminę C oraz środki przeciwbólowe i przeciwwymiotne. Koci katar Kichanie. Wydzielina z oczu. Katar (wodnisty lub gęsty). Zmniejszony apetyt. Jest to zapalenie górnych dróg oddechowych, wywołane przez herpeswirusa i kaliciwirusa. Jeżeli choroba jeszcze się nie rozwinęła, przeważnie wystarczają leki przeciwzapalne, krople do oczu oraz leki na wzmocnienie odporności. Polecane akcesoria dla kotów - sprawdź je! U kotów domowych łatwiej zauważyć początki choroby, chociażby dlatego, że zwierzak załatwia się w domu. Jeżeli dostrzeżesz krew w kuwecie, będzie to dowód na to, że Twojemu zwierzakowi coś się przytrafiło. Może być to w miarę niegroźne po przypadkowe spożycie toksyn, poważne choroby układu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit), alergie czy nawet nowotwór. Warto zebrać próbki i udać się z nimi i kotem do kliniki weterynaryjnej. Należy również zwracać uwagę na zęby kota. Jeżeli na płytce nazębnej nagromadzi się kamień (złogi bakteryjne), może dojść do zapalenia dziąseł i zębów. Zignorowanie tego może doprowadzić nawet do uszkodzenia narządów wewnętrznych kota. Sprawdź także ten artykuł o tabletkach na odrobaczenie dla kota. Najpopularniejsze choroby u kota, sposoby na ich rozpoznanie oraz objawy i leczenie Choroby neurologiczne, nieuleczalne, wirusowe i śmiertelne Choroby neurologiczne u kota to najczęściej powikłania po innych chorobach (np. kociej białaczki). Padaczka, porażenia mózgu, zapalenia opon mózgowych, niedowład kończyn – powody ich występowania mogą być różne. Mogą być spowodowane wadą genetyczną, przebytą chorobą (np. ostra robaczyca), ale także w wyniku urazów mechanicznych – czy to w wyniku pogryzienia przez inne zwierzę, czy przez człowieka. Jednak takie koty dalej mogą żyć, jeżeli zapewni się im odpowiednią opiekę. A jak to jest z chorobami zakaźnymi? Nie każda jest śmiertelna, ale są cztery, które są zakaźne, a jednocześnie nieuleczalne. Te choroby u kota to FeLV, FIP i FIV oraz wścieklizna. Choroby kotów Choroby śmiertelne Objawy choroby u kota Diagnoza, leczenie Białaczka kotów (FeLV) Częste biegunki. Utrata apetytu, spadek wagi. Nieustępująca gorączka. Zapalenie dziąseł. Choroby skóry. Zapalenie dolnych dróg moczowych. Objawy neurologiczne. Apatia. Koty mogą być bezobjawowymi nosicielami tej choroby. Wirusowa białaczka kotów wywołuje proces nowotworowy. Może też prowadzić do zaburzenia krzepliwości krwi lub układu rozrodczego, zapalenia nerek lub stawów, a także chorób układu nerwowego. Leczenie ma na celu poprawę samopoczucia koty – trzeba szybko reagować na infekcje. Stosuje się leki wspomagające, leki łagodzące objawy infekcji (przeciwwymiotne, przeciwbólowe), leki wspomagające odporność. Taki kot przeważnie żyje jeszcze 2-3 lata. Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP) Nawracająca gorączka. Spadek apetytu, chudnięcie, słabnięcie. Matowa sierść. Bladość błon śluzowych. Jest to choroba wyniszczająca koty, wywoływana przez zmutowanego koronawirusa (FeCV). Po zdiagnozowaniu choroby stosuje się próby leczenie farmakologicznego i upuszczanie płynu z jam ciała – co przynosi tylko chwilową ulgę. Rokowania przeżycia kota to kilka tygodniu do kilku miesięcy. Jak uchronić? Niestety, jak dotąd nie wynaleziono skutecznej szczepionki na FIP. Można jedynie ograniczyć możliwość zarażenia. Wirus nabytego niedoboru immunologicznego (FIV) Wtórne infekcje. Anemia. Podwyższona temperatura. Powiększone węzły chłonne. Ospałość. Problemy z jedzeniem (z zębami i dziąsłami). Spadek wagi. Wymioty. Biegunka. Infekcje dróg oddechowych. Faza ostatnia choroby to niewydolność nerek, wątroby lub serca, wycieńczenie organizmu. Jest to kocia odmiana ludzkiego HIV. Jest nieuleczalna, ale można leczyć jej powikłania (infekcje) spowodowane brakiem odporności. Należy się jednak wystrzegać sterydów (przyśpieszają rozwój). Średnia życia takiego kota to od 2 do 5 lat. Podobnie jak inne, ta kocia choroba również wymaga stałych wizyty u weterynarza, ale też więcej szczepień oraz dobrej diety i suplementów wzmacniających układ immunologiczny. Wścieklizna Zwiększona agresja lub uległość. Problemy z przełykaniem. Zapalenia mózgu, zaburzenia neurologiczne. Uporczywe miauczenie. Kąsanie innych zwierząt. Nienaturalny lęk. Wysoce zaraźliwa choroba, która jest również niebezpieczna dla ludzi. Zwierzę umiera do tygodnia od wystąpienia pierwszych objawów. Czy u kotów domowych istnieje mniejsze ryzyko zachorowania na FIP, FIV i FeLV? Te choroby kotów są bardziej popularne u kotów wychodzących. Wirus FIV i FeLV przenosi się przez płyny ustrojowe – głównie przez ślinę i ranę po ugryzieniu. Podobnie wścieklizna. Koty na dworze częściej walczą o dominację, zwłaszcza kocury, dlatego to wśród nich jest największe ryzyko zachorowania. FIP najczęściej przytrafia się u małych kotów, które zostają zarażone wirusem przez bezpośrednio kontakt z chorą matką – do zakażenia dochodzi przez drogę oddechową albo pokarmową. Kocie choroby, czyli na co zwracać uwagę? Objawy choroby u kota Istnieje szereg innych chorób, na które może zachorować kot. Każdy organizm jest inny. Niektóre koty będą bardziej odporne, inne mniej. Będą takie, które mięso kurczaka będzie uczulać, ale są przecież koty, które nie mają alergii pokarmowych. Jak jednak dostrzec, że coś jest nie tak? Chory kot wcale nie musi pokazywać po sobie, że coś mu dolega. Wręcz przez bardzo długi czas może nie dawać żadnych sygnałów, a potem jest już za późno na ratunek, bo choroba za bardzo się rozprzestrzeniła. Dlatego ważne jest, aby obserwować swojego pupila i chodzić z nim na regularne wizyty do weterynarza. Badanie krwi nie jest drogie, a właściciel może się upewnić, czy z jego zwierzątkiem jest wszystko w porządku. Choroby kotów oraz wskazówki, jak rozpoznawać popularne choroby u kotów Na co zwracać uwagę? Biegunka, wymioty, gorączka – takie objawy powinny zaalarmować właściciela kota. Owszem, jeżeli w wymiotach znajdują się wyłącznie zbite kulki sierści, nie musi to oznaczać, że kot jest chory. Jednak, jeśli kot zwymiotuje raz, drugi i trzeci, a będzie to miało miejsce po każdym posiłku, to znak, że coś się dzieje. Im szybciej kot zostanie przebadany, tym lepiej. Chory kot – jak ustrzec przed chorobą? Choroby u kota mogą być na podłożu genetycznym, na co właściciel nie ma wpływu. Jeżeli znalazł kota chorego na białaczkę, również nic z tym nie zrobi. Może jednak ustrzec go przed innymi schorzeniami. Jak? Przede wszystkim nie wolno dopuszczać chorych kotów do tych zdrowych. O zarażenie się nie jest trudno. U małych kotów, zwłaszcza tych pomiędzy 6 tygodniem a 4 miesiącem życia, jest szczególne ryzyko zarażenia się, ponieważ znika odporność bierna przekazana kociakom przez matkę. Również starsze osobniki mają obniżoną odporność i łatwiej mogą się zarazić. Kastracja kota eliminuję możliwość zachorowania kota na nowotwór – u kotek macicy, u kocura jąder. Zabieg ten polega nie tylko na permanentnym pozbawieniu kota możliwości rozmnażania się, ale również zapobiega przed poważnymi chorobami. Choć kastracja kota musi być wykonana pod narkozą, na ogół nie jest to zabieg ryzykowny. Uprzednio trzeba kotka zbadać, aby potwierdzić, że nie ma problemów z sercem ani innych dolegliwości. Komplikacje i zgony w trakcie zabiegu zdarzają się rzadko. Nie tylko wirusowe choroby są śmiertelne, ponieważ cukrzyca czy niewydolność nerek również. Wszystko zależy od organizmu kota, stadium zdiagnozowanej choroby i późniejszego leczenia. Dlatego najważniejsze są regularne wizyty u weterynarza w celu przebadania krwi, kału i moczu pupila, a także ogólnego stanu uzębienia i futra. W badaniach wyjdzie, czy kot jest nosicielem pasożytów, czy ma cukrzyce lub chory pęcherz. W razie niejasności lekarz zleci kolejne badania. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 97,1% czytelników artykuł okazał się być pomocny

dziwne oczy u kota